In Winslow vulden we onze voorraden aan en ontdekten we de wondere wereld van de ‘laundromats’. Met een volle tank en een kofferbak gevuld met water en voedsel en de backpacks vol met schone kleding waren we klaar voor het volgende deel van de reis.
We vervolgden de historische Route 66 naar het ‘petrified forest’, waar vele versteende stukken hout en boomstammen te zien zijn uit het tijdperk dat Arizona nog een tropisch oord was. We genoten van de gekleurde heuvels en versteende zandduinen in de ‘painted desert’, alvorens door te stomen naar Navajo land. De wegen waren onvergetelijk; kaarsrecht snijdt de weg door het land van rood Navajo-zand. Langs de weg zie je zo nu en dan een zandweg, traditionele huizen, of monumentale ‘mesa’s’. Het wegdek gaat ofwel steil omhoog ofwel steil omlaag en het golvende wegdek reikt zover je kunt zien!
Uiteindelijk belandden we in een motel nabij Arches NP. In dit park hebben de nietsontziende natuurkrachten reusachtig magistrale bogen en ‘ramen’ uitgesleten, maar ook gezorgd voor andere ongelooflijke rotsformaties zoals precair balancerende stenen en uitlopende stukken rots met aan weerszijden een klif. We besloten een van de zwaardere hikes langs een ‘primitief’ pad te volgen om een aantal van de spektakels van de natuur van nabij te aanschouwen. We klommen over steile rotsen, manoeuvreerden door nauwe paadjes, en wandelden langs indrukwekkende rotsformaties. De sporadisch boom of overhangende rots gaf soelaas van de onophoudelijk brandende zon, en oh wat is het dan lekker om water te drinken! Al met al een fantastische hike.
De volgende zouden we naar Yellowstone NP gaan, een reis van bijna 1000 km. We besloten daarom om later die dag een gat te slaan in die enorme afstand en we doorkruisten de rest van Utah om in een motel halverwege Idaho te eindigen.
Spannend. Gelukkig hebben jullie geen last van hoogtevrees.
Al slangen of andere enge dieren gezien?