Vanaf Santa Marta zijn we begonnen aan eindeloos relaxen, lezen, rond en in het zwembad hangen en biertjes drinken met andere reizigers. Onze grootste zorgen bestaan uit het beslissen van wat we gaan eten en welk vruchtendrankje we het liefste willen drinken. Welkom in luilekkerland! In Santa Marta verbleven we in een prachtig hostel dat voorheen een cartelhuis was geweest. De kamers waren gigantisch! Op de eerste avond werden we verwelkomd met een lekkere barbecue en in de avond een film die op een grote muur werd geprojecteerd.
Daarna gingen we naar Taganga, een maffe combinatie van een hippieparadijs, vissersdorpje en beachtown, waar de hitte gedurende dag overwelmend is. Uiteraard kan je er volop genieten van vis en zeevruchten en we belanden uiteindelijk in een prachtig hostel met een nog betere kok. In de avond keken we de finales van de NBA. Ook ontmoeten we weer een aantal mensen die we in Chili en Bolivia hadden ontmoet, altijd leuk!
Na een tijdje begint het dan toch te kriebelen om weer het een en ander te ondernemen dus we besloten ons in te schrijven voor een duikcursus waarbij we ons PADI Open Water certificering konden halen. De eerste dag moesten we een reeks instructiefilmpjes kijken, onze duikgear uitproberen en een aantal oefeningen doen in het zwembad. De theorie is eenvoudig en de oefeningen onder water leverden ook vrijwel geen problemen op. Ik heb nog wel een tijd moeten worstelen aangezien ik het niet fijn vind mijn hoofd onder water te houden zonder masker en het afnemen van het masker was een verplicht onderdeel. Het verplichte huiswerk was enigszins saai om te doen.
De volgende dag moesten we al vroeg op voor onze eerste duik. In onze strakke pakjes over het strand naar de boot en daar onze spullen prepareren. Toen we aankwamen was het tijd om onze volledige gear aan te doen. Suit up! Dus duikpak omhoog, finnen aan, duikfles op, masker op en in het water dan maar. De eerste dag zouden we niet dieper gaan dan twaalf meter. Het was echt prachtig! Een hele nieuwe wereld onder water, met felgekleurde vissen en koraal. Veel te snel was de tijd alweer op.
Op de derde dag gingen we naar 18 meter en moesten we nog een paar navigatieopdrachten doen. Het waren weer twee hele mooie duiken! We hoefden nu alleen nog maar onze eindtoets te maken en we waren klaar. Als we 100% zouden scoren kregen we nog twee gratis duiken dus toch maar een beetje leren. Kay had 100 %, ik helaas ‘maar’ 96%. Daarna hebben we eigenlijk nog meer geluierd. Kay heeft op zijn gewonnen duiken nog een zeeschildpad gezien. Het blijkt verder erg lastig dingen te ondernemen in de hitte, maar we genieten er wel van!