Salta: Bergen en Kleuren

In Salta hebben we eerst maar eens het stadje bekeken. Het centrum is verassend klein dus zijn we lekker gaan lopen. Als eerste kwamen we bij een groote plein met een standbeeld van generaal San Martin. Deze man is blijkbaar erg belangrijk geweest voor Argentinie omdat bijna elke stad wel een standbeeld, straat of plein met zijn naam heeft.

Aan het plein ligt ook het stadshuis. Het stadshuis zelf ziet er best leuk uit, maar het leukst is de muziek die er ieder uur uit komt. Het klinkt ongeveer zoals een speelgoed keyboard dat automatisch een liedje speelt. Op het plein zit ook het Van Gogh cafe, hier moesten we als Nederlanders natuurlijk even gaan zitten voor een kopje koffie. Helaas kregen we geen korting omdat we Nederlanders waren.

Na wat rondlopen door de rest van het centrum zijn we nog twee bijna identieke kerken tegen gekomen, de ene is rood en de andere is blauw.

De dag erna zijn we op een tour naar Humahuaca geweest, een plaatsje ongeveer 250km ten noorden van Salta. Onderweg gestopt bij een aantal schitterende plekjes. De eerste was de berg met 7 kleuren. Door de verschillende mineralen in de grond lijkt de berg uit ongeveer 7 lagen van verschillende kleuren te zijn.

Vervolgens kwamen we aan bij een fort met een enorme hoeveelheid reuze cactussen, waarvan sommige meer dan 3 meter hoog. Dit wordt was een van de belangrijkste verdedigings punten van de lokale bevolking tijdens de Spaanse invasie 400 jaar geleden. Dankzij de universiteit van Buenos Aires is dit fort grotendeels hersteld en kan je zien hoe de mensen van toen leefden.

Uiteindelijk kom je dan aan in Humahuaca waar we eerst gingen lunchen. Ze verkochten er lama vlees wat we natuurlijk moesten proberen. Lama blijkt best lekker en lijkt een beetje op koe, toch vind ik zelf koe lekkerder. Na de lunch het stadje bekeken. De kerk op het plein hier een soort reuze koekoeksklok waar iedere middag om 12uur een houten mannetje (een heilige) naar buiten komt om naar de mensen te zwaaien en ze te zegenen. Na de reuze koekoekskerk is er een reusachtig momument ter ere van de soldaten die 400 jaar geleden tegen de Spanjaarden vochten.

Op de terugreis veel gepraat over de politieke situatie van Argentinie, die op het moment niet zo lekker is. Er is toch nog veel armoede en blijkbaar is een aantal jaar geleden iedereens spaargeld gewoon afgeschreven, van de een op andere dag gewoon weg, waardoor iedereen opnieuw mocht beginnen.

Na en lange dag in een busje zitten lekker wat bierdrinken in ons hostel. Vervolgens alweer vroeg op om de bus naar San Pedro de Atacama, Chili, te pakken. De route gaat dwars door de Andes waardoor je de eerste paar uur de berg op aan het slingeren bent. Als je eenmaal boven bent is alles weer gewoon vlak, maar dan 4000 meter hoger.